Dziecko nienarodzone zgodnie z prawem może być pochowane zgodnie z wolą rodziców. Wszystkie nienarodzone istnienia mają prawo do pochówku. Nie ma tutaj kompletnie znaczenia, jak długo trwała ciąża.
Kto decyduje o sposobie pochowania nienarodzonego dziecka?
Dzieci nienarodzone traktowane są przez polskie prawo jako zwłoki i mogą być pochowane. Takie prawo zagwarantowane jest także przez kodeks kościelny. Jeżeli dojdzie do poronienia, rodzice mają prawo pochować swoje nienarodzone potomstwo bez względu na czas trwania ciąży. Pogrzeb dziecka nienarodzonego może być zorganizowany przez rodziców, a jeśli oni tego nie zrobią, pochówek ma obowiązek zorganizować szpital. Decyzja o wyborze sposobu pochowania nienarodzonego dziecka należy do rodziców. Bardzo często zdarza się, że rodzice decydują się na pochówek swojego nienarodzonego dziecka w zbiorowej mogile lub rodzinnym grobie. Czasami jednak zdarza się, że tworzony jest dla takiego dziecka oddzielny grób.
Jak pochować nienarodzone dziecko?
Rodzice mogą odebrać ciało swojego nienarodzonego dziecka ze szpitala i zorganizować pochówek według swojej woli. Do rozpoczęcia procedury pogrzebowej potrzebny jest akt zgonu lub karta martwego dziecka. Stosowne dokumenty wydawane są przez szpital, w którym nastąpiło poronienie. Takie dokumenty są potrzebne, aby zarządca cmentarza mógł przeprowadzić pogrzeb. Po uzyskaniu stosownych aktów można przystąpić do organizacji pochówku. Ustalana jest wówczas data i miejsce pochówku. Pogrzeb może mieć charakter religijny lub świecki. W wypadku pogrzebu kościelnego można zamówić mszę świętą w intencji dziecka, modlitwę lub inne nabożeństwo. Nie ma tutaj znaczenia czy dziecko zostało ochrzczone. Samo pragnienie pochówku nienarodzonego potomstwa jest traktowane jako pragnienie chrztu. Jeśli rodzice znają płeć dziecka, nadają mu imię i chowają je w grobie rodzinnym. Pogrzeb swojego nienarodzonego dziecka można zorganizować w zakładzie pogrzebowym Resurrexit.
